تولد دو سالگی زهرا جونم

خدایا شکرت تولد دو سالگی زهرا جونم خیلی خوب برگزار شد ...

خوشحالم به دوستای زهرا جونم خیلی خوش گذشت 

همه شون تولد مبارک خوندن ... 

می بینید چقدر زهرا جونم خوشحاله 

ادامه شو ببینید

توی قلب من جای دارند 

زهرا جونم کلی خاله مانا زحمت کشید تا با هم یک تزیین حسابی کنیم نمی دونی چقدر پذیرایی خوشگل شده بود 

البته این تصویر موقعی گرفتیم که دیگه بچه ها بادکنک ها را ترکونده بودند 

این هم کیک زهرا جونم 

این هم بخشی از کادوهای زهرا جونم .............

راستی کادوهای خانواده را خاله جونش درست کرده بود که یکیش منو سوپرایز کرد نه تنها بلکه تمام مهمانها را ... آبجی روزنامه خراسان  29 دی 1389 را درآورده بود تمام اتفاقاتی که اون موقع افتاده بود بعدش تصویر زهرا جونو ضمیمه کرده بود به عنوان تیتر درشت روزنامه ....

بابای زهرا جون هم خیلی منو خوشحال کرد علاوه بر تولد برای دوستاش یک کیک تولد دیگه هم گرفته بود تا جداگانه خانواده هم جشن بگیریم برای همین شب به یادماندنی برای ما رقم خورد .... 

دایی امین زهرا جونم یک جفت کفش های چرمی خیلی خوشگل آورد زهرا از شنیدن دایی امین اینقدر خوشحال می شه که به ذوق کفش هاش نمی رسه 

حاج بابا و عزیزش که یک ویترین مغازه را خالی کرده بودند و به عنوان کادوی زهرا جون دادند با سه تا النگوی طلا ... اووووو 

دایی ابراهیم زهرا جون چون می دونه زهرا از عمو پورنگ خوشش می یاد سی دی شماره 6 عمو پورنگ و یک سی دی  بانی نی شماره 9 و یک اسباب بازی موتورسوار که با روشن کردنش زهرا ذوقش گرفته بود هدیه داد 

خاله جونش هم یک لباسشویی فانتزی که با روشن کردنش لباس های کوچک می چرخونه با یک دست لباس بافتنی که کار دست خودشه که خیلی زیبا هم بود و تعجب مهمان ها را برانگیخت هدیه داد 

خاله مانا یک دست لباس سه تکه بسیار زیبا تهیه دیده بود که خیلی به زهرا جون می یاد از گرفتنش من هم ذوق مرگ شدم 

محمد حسینم عزیزم بهش یک آلبوم مخصوص کودک و مهدی جونم بهش یک سی دی کارتون هدیه داد ... وای خدای من !

 زهرا نازم و حامد عزیزم یک تم پروانه خوشگل و میوه خوری البته برای جهزیه اش هدیه داد..

فاطمه سادات جانم و فایزه سادات پفکم یک بازی هوش بهش دادند ... قشنگن

نازنین زهرا جونم که از اومدنش خوشحال شدم براش یک لباس قشنگ هدیه داد 

فاطمه جون و حسین کوچولو یک لباس ناز بهش هدیه دادند 

دختر عموی فاطمه جون زهرا و زینب و الهه ی عزیزم که اولین مهمان جشن ما بود این کادوهای خوشگل را دادند 

سعید جونم هم میوه خوری ناز داد 

زهرا جونم هم  یک ساق زیبا با روسری خوشرنگ داد 

چقدر هم نقدی جایزه گرفت تقریبا 412 هزار تومان  

راستی یادم رفت من و باباش از دو روز قبل جشنش رفتیم بیرون ماشین شارژی براش بگیریم ، کلی چرخیدیم تا یک خوبشو بگیریم یکی انتخاب کردیم که گفتش 600 هزار تومان بعدش گفتش به شرط اینکه وزن 20 کیلیو سوارش نشه ، آب روش نریزه و .... یک سال ضمانت میکنیم ما هم گفتیم پول بدهیم تازه به شرطها و شروطها منصرف شدیم و قراره باباش به زودی ماشین شارژی براش بخره چون از چند نفر پرسیده و براش یکی را پیشنهاد کردند که اینجا نداشت و قراره هفته ی بعد بره تهران بتونه پیدا کنه بخره و تا اونو پیدا نکنیم نمی خریم

این هم کادوی ما 

فعلا دست به نقد قراره من فردا براش یک سرسره بخرم و فعلا باباش قراره یک خانه کوچک براش بخره 

از دیدن این همه کادو و این همه نی نی زهرا خیلی خوشحال شد اینقدر که فردا صبح از خواب بیدار شد کنار دیوار نشست و زانوهاشو گرفت توی بغل و گفتش مامان نی نی ها کوش؟!!

این هم پایان مراسم 

این سبد گل را زهرا جون تقدیم می کند به همه ی اونهایی که آمدند و ما را خوشحال کردند 

راستی یادم رفت بگم جای مادرجونش که اگر مشهد بود می امد خالی بود

جای خاله سهیلا که هر وقت می ریم تهران بهش کادو می ده هم خالی بود البته داره الان امتحاناتش را می گذرونه 

 از اون جایی که خاله سهیلا جون خودشو می رسونه ما را شرمنده میکنه و این کادوی زیبا را می یاره موندم خودم ذوق بزنم یا زهرا جون 

جای خاله ریحانه و خاله معصومه و خاله فرحناز و خاله حمیده و خاله سمیه و زن عمو فاطمه و همه و همه خالی بود 

و یک مطلب دیگه کلی با نازنین زهرایم تمرین کردم که کادوهایی که به عنوان یادگاری برای بچه ها تهیه کردیم را بهشون بدهیم که وسط مراسم زهرا جون خوابید و من هم نتونستم تصویری از کادو تهیه کنم و بذارم .... توی کادو که به شکل کیسه ی پول درست کرده بودم برچسب های زیبا و اسباب بازی گذاشته بودم 

خلاصه خونه مون از کادوها و وسایل پذیرایی خیلی قشنگ شده بود ولی حیف که دوربینمون خراب شده بود و دقیقه ی نود رسید 

البته اینو یادگاری می نویسم دوربینمون توسط خود زهرا جون خراب شده بود چون هی لنزشو دست کاری میکرد دیگه لنزش بیرون نمی آمد ما هم یک هفته ی قبل دادیم برای تعمیر که متاسفانه تعمیر اون هم طول کشید و دقیقه ی نود بهدستم رسید یعنی همون موقعی که مهمان ها اومدند